Ο απογαλακτισμός της μάνας

τι τρυφερές στιγμές!

Αυτές τις μέρες ο Κωνσταντίνος και εγώ περνάμε νέα ψυχολογική διακύμανση στη σχέση μάνας και παιδιού, και τι εννοώ? Ότι έχουμε μπει στη διαδικασία του απογαλακτισμού.
Ο μικρός μου κοντεύει τους δεκαπέντε μήνες και άρχισα να σκέφτομαι ότι σιγά σιγά καλό θα ήταν να αραιώνουμε τον θηλασμό ο οποίος μέχρι τώρα γινόταν ανα πάσα στιγμή της ημέρας και να τον περιορίσουμε μόνο σε πρωί και βράδυ.
Η αλήθεια είναι ότι έχω αναστατωθεί ψυχολογικά και δεν ξέρω τι θα ήταν καλύτερο για το μωρό μου,με στεναχωρεί να τον βλέπω να θέλει να θηλάσει και γω να προσπαθώ να τον ξεγελάσω με κάτι άλλο...Σκέφτομαι μήπως να συνεχίσουμε τον θηλασμό και να διακόψουμε αργότερα? ή όσο πιο μεγάλος τόσο δυσκολότερο?
Φοβάμαι ότι ο απογαλακτισμός είναι πρώτα απογαλακτισμός της μάνας και μετά του παιδιού,ειλικρινά δεν πίστευα ότι θα μου ήταν τόσο δύσκολο!

Με αγάπη Χρυσαυγή