Πέμπτη 14 Ιουλίου 2011

Είμαι μαμά και χαίρομαι!

Μανούλες τι μου κάνετε?Ως συνήθως όταν είμαι σπίτι(τώρα με το μωρό είμαι συνέχεια)βάζω στην τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές για να έχω μια εικόνα της επικαιρότητας.Όσο έγκυρη μπορεί να είναι η τηλεόραση τελοσπάντων...
Καθώς λοιπόν νανούριζα τον γιο μου για να κοιμηθεί άκουγα και διάσπαρτες τις λέξεις που πρωταγωνιστούν αυτόν τον καιρό στην ενημέρωση,όπως χρεωκοπία,μεσοπρόθεσμο,ΔΝΤ,επιλεκτική χρεωκοπία,μείωση μισθών και άλλα τέτοια ωραία.Δεν σας κρύβω ότι η όλη κατάσταση της χώρας μας με λυπεί ιδιαίτερα και συχνά σκέφτομαι τι έχουμε να συναντήσουμε παρακάτω,από την άλλη όμως προσπαθώ να μην "τρώω" έτσι απλά την προπαγάνδα και την τρομοκρατία της TV και κυρίως να μην πέφτει το ηθικό μου.
Και πώς να πέσει το ηθικό μου έχοντας ένα τόσο γλυκό παιδί!Κρατάω τον Κωνσταντίνο στην αγκαλιά μου και είμαι απλά χαρούμενη!Ο ίδιος δεν μου αφήνει περιθώρια κατήφειας.'Οπως κάθε παιδί χρειάζεται από τον γονιό τον καλύτερο και πιο αισιόδοξο εαυτό του έτσι και γω έχω αποφασίσει να είμαι θετική,χαρούμενη και να προσπαθώ πάντα για την βελτίωση της ζωής του και της οικογένειας μας κατ' επέκταση.
Εμείς και τα καλώς μεγαλωμένα παιδιά μας μπορούνε να αλλάξουν οποιαδήποτε αρνητική κατάσταση.

Με αγάπη,Χρυσαυγή

Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Το άγχος της...πρωτάρας!

 


Καλημέρα και καλό μήνα!Μετά από σχεδόν έξι μήνες θητείας σαν μητέρα έχω να δηλώσω τα παρακάτω: άγχος!άγχος και πάλι άγχος!Και τι εννοώ;
Σαν πρωτάρα μάνα αγχώνομαι με το παραμικρό,φοβάμαι μην αρρωστήσει ο μικρός,αισθάνομαι ανασφάλεια με κάθε εμφανισιακή αλλαγή στα κακά του,έχω τρομερό άγχος που ξεκινήσαμε φρούτα μήπως και τον ενοχλήσουν στο στομάχι ή έχει σε κάποιο αλλεργία.
Έχω και το κακό ότι επηρεάζομαι από τους γύρω μου και σε περίπτωση που μου πουν κάτι ή εκφράσουν κάποια ανησυχία τους,το δικό μου άγχος μεγαλώνει!Δεν χαλαρώνω ποτέ!Τώρα θα μου πείτε "και που είσαι ακόμα" όσο μεγαλώνει θα μεγαλώνουν και τα "προβλήματα".
Βέβαια για να μην παρεξηγηθώ η χαρά και η ευτυχία που νιώθω όταν κοιτάζω τον Κωνσταντίνο και τα χαμόγελα που μου χαρίζει κάθε φορά εξανεμίζουν οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα.

Εσείς σαν πρωτάρες μάνες πως ήσασταν ψύχραιμες ή αγχωμένες?

Με αγάπη Χρυσαυγή