Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Αχ μανούλα μου γλυκιά!

 




Το κρεβατάκι και η καλαθούνα του!Μόνο κάποια καδράκια μένει να κρεμάσουμε!
Οδεύω στην 38η εβδομάδα και επιτέλους όλα είναι έτοιμα και όλοι είμαστε σε ετοιμότητα για το μεγάλο γεγονός!Και όλα αυτά χάρη στην μανούλα μου που ήρθε την περασμένη Δευτέρα και έφυγε χθες το Σάββατο. Στο διάστημα αυτό και τι δεν έκανε!Ξεκίνησε από μία γενική καθαριότητα στο σπίτι,πήγαμε για τα τελευταία απαραίτητα ψώνια του Κωνσταντίνου και μετά συνέχισε με την προίκα του μωρού,τα ρουχαλάκια του και τα πράγματά του,πλύθηκαν όλα με αγνό σαπούνι για να μην προκαλέσουν ερεθισμό στο μωρό,σιδερώθηκαν επιμελώς και τοποθετήθηκαν στην συρταριέρα.Περιττό να σας πω ότι εγώ δεν έκανα τίποτα,απλά περιορίστηκα σε κάποιες ανακατατάξεις των ντουλαπιών και των συρταριών ώστε να εξασφαλίσω χώρο για τα πράγματα του Κωνσταντίνου.
Ακόμη και την βαλίτσα για το μαιευτήριο που τώρα με περιμένει έτοιμη προς αναχώρηση,η μαμά μου την τακτοποίησε.
Η βαλίτσα για το μαιευτήριο περιμένει....
Αχ μανούλα μου γλυκιά πόσο πολύτιμη είσαι, τώρα που θα γίνω και γω μάνα νιώθω την αγάπη σου διαφορετικά!

Τρίτη 11 Ιανουαρίου 2011

Στυλιστικά....ατοπήματα!


Καλησπέρα!Ίσως ο τίτλος δεν είναι τελείως αντιπροσωπευτικός γι΄αυτό που θέλω να σας πω και μάλλον καλύτερα να χαρακτηρίσω το γεγονός ως ατόπημα που αφορά στο μέγεθος!

Όχι δεν λέω ασυναρτησίες,απλά κατά την διάρκεια της ετοιμασίας τις βαλίτσας μου για το μαιευτήριο πήρα και καινούριες πυτζάμες να φορέσω μετά την γέννα.Τις αγόρασα λοιπόν, τις έπλυνα,τις σιδέρωσα ώστε να είναι καθαρές και έτοιμες και μετά από όλα αυτά σκέφτηκα να τις δοκιμάσω...(στο κατάστημα βαριόμουνα να τις φορέσω και θεώρησα "με το μάτι" ότι το νούμερο είναι εντάξει).

Το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά γελοίο,αφού μόλις τις φόρεσα και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη έβαλα τα γέλια και βγήκα στο σαλόνι να με δει ο Μιχάλης και ο αδερφός μου με την κοπέλα του οι οποίοι επίσης ξεκαρδίστηκαν και άρχισαν να με τραβούν φωτογραφίες.
Ευελπιστώ με το που θα γεννήσω και θα πέσει η κοιλιά να μπορέσω να την φορέσω αλλά και έτσι να μη γίνει δεν θα πάνε χαμένες,θα τις έχω για αργότερα!

Τα λόγια είναι περιττά(χα!χα!)
φιλικά,Χρυσαυγή

Δευτέρα 10 Ιανουαρίου 2011

Σήμερα έρχεται το κρεβατάκι!

Καλημέρα!Καλημέρα!Σήμερα είμαι μες στην καλή χαρά αφού από ώρα σε ώρα θα μου φέρουνε το κρεβατάκι του Κωνσταντίνου.Το περιμένω πως και πως!
Εκτός όμως από το κρεβάτι,το απόγευμα καταφθάνει και η μανούλα μου από την Θεσ/νικη οπότε μπορείτε να καταλάβετε το πόσο χαρούμενη είμαι.Μαζί με την μαμά μου θα διευθετήσουμε όλες τις εκκρεμότητες της τελευταίας στιγμής.Ξέρετε γυναικεία πράγματα: τα ρουχαλάκια του μωρού,οι προίκα του και τα σχετικά(όλα αυτά θέλουν πλύσιμο και σιδέρωμα αλλά εγώ δεν έχω ετοιμάσει τίποτα ακόμη!).
Θα σας δείξω και φωτο όταν το τακτοποιήσω,γιατί αυτή είναι από το κατάστημα!
Ο ενθουσιασμός που σας έλεγα αναφορικά με την άφιξη του κρεβατιού του Κωνσταντίνου οφείλεται στο ότι είναι ένα πρώτο απτό βήμα προς το γεγονός ότι θα γίνω μαμά(και ο Μιχάλης πατέρας)!Από σήμερα θα βλέπω στο δωμάτιο το κρεβατάκι του παιδιού μου,του μωρού που σε λίγες μέρες(με το καλό) θα κρατάω στην αγκαλιά μου.Τώρα πια θα είμαστε γονείς,δεν μπορώ ακόμη να το πιστέψω!

Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη και εύχομαι το ίδιο για όλους σας!

φιλικά,Χρυσαυγή

Τετάρτη 5 Ιανουαρίου 2011

Ο φόβος του τοκετού....

 


Τις τελευταίες μέρες έχω μια τρομερή ενεργητικότητα παρ όλη την δυσκινησία μου λόγω όγκου.Ίσως αυτή η υπερένταση να μεταφράζεται στο άγχος που όλο και μεγαλώνει όσο πλησιάζει ο καιρός να γεννήσω. Έχω πολύ άγχος για να είναι όλα έτοιμα όταν θα φέρω με το καλό τον Κωνσταντίνο μου σπίτι!

Δευτεριάτικη βόλτα στην Κόρινθο!
Αλλά το συναίσθημα που με κυριεύει όλο και περισσότερο είναι ο φόβος.Ναι,οφείλω να παραδεχτώ ότι φοβάμαι τον τοκετό.Πως θα είναι άραγε? Θα γεννήσω εύκολα?Θα πάνε όλα καλά?Θα έχω μια ομαλή γέννα?Οι πόνοι τις γέννας πως είναι?Και άλλα τόσα ερωτήματα που μου προκαλούν φόβο και αγωνία όταν τα σκέφτομαι.
36η εβδομάδα κύησης!
Φαντάζομαι βέβαια ότι ανήκω στην πλειοψηφία όπου πολλές μέλλουσες μανούλες είχαν τις ίδιες ανησυχίες και φόβους με εμένα και έτσι προσπαθώ να ηρεμήσω και να μη φοβάμαι.Συχνά λέω στον εαυτό μου πως μετά τον τοκετό θα θυμάμαι αυτές τις σκέψεις σαν μια γλυκιά ανάμνηση.
Το μόνο που εύχομαι είναι να πάνε όλα καλά!

φιλικά,Χρυσαυγή

Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011

Μπήκα στο μήνα μου...

 


  Τρεις του μήνα και αισίως μπήκα στην τελική ευθεία της εγκυμοσύνης μου.Από δω και πέρα περιμένω τον θησαυρό μου να έρθει στην αγκαλιά μου!


Βέβαια τα συναισθήματα μου είναι ανάμικτα,φόβος,αγωνία,άγχος,χαρά,ανυπομονησία,περιέργεια και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε περνάει από το μυαλό μου.Σίγουρα όσες τα έχετε ήδη περάσει θα με καταλαβαίνετε.
Έχω πλέον συνειδητοποιήσει ότι η ζωή μου θα αλλάξει ανεπιστρεπτί με τον ερχομό του Κωνσταντίνου, φέρνοντας μου νέες ευθύνες και υποχρεώσεις αλλά πάνω από όλα απέραντη χαρά.Θα γίνω και γω μαμά!Θα έχω στην αγκαλιά μου ένα πλασματάκι σώμα και αίμα δικό μου και του Μιχάλη,τι πιο τέλειο από αυτό?
Το μόνο που θέλω είναι να πάνε όλα καλά και να γεννηθεί γερό το μωρό μου!