Ο φόβος του τοκετού....

 

Τις τελευταίες μέρες έχω μια τρομερή ενεργητικότητα παρ όλη την δυσκινησία μου λόγω όγκου.Ίσως αυτή η υπερένταση να μεταφράζεται στο άγχος που όλο και μεγαλώνει όσο πλησιάζει ο καιρός να γεννήσω. Έχω πολύ άγχος για να είναι όλα έτοιμα όταν θα φέρω με το καλό τον Κωνσταντίνο μου σπίτι!

Δευτεριάτικη βόλτα στην Κόρινθο!

Αλλά το συναίσθημα που με κυριεύει όλο και περισσότερο είναι ο φόβος.Ναι,οφείλω να παραδεχτώ ότι φοβάμαι τον τοκετό.Πως θα είναι άραγε? Θα γεννήσω εύκολα?Θα πάνε όλα καλά?Θα έχω μια ομαλή γέννα?Οι πόνοι τις γέννας πως είναι?Και άλλα τόσα ερωτήματα που μου προκαλούν φόβο και αγωνία όταν τα σκέφτομαι.

36η εβδομάδα κύησης!

Φαντάζομαι βέβαια ότι ανήκω στην πλειοψηφία όπου πολλές μέλλουσες μανούλες είχαν τις ίδιες ανησυχίες και φόβους με εμένα και έτσι προσπαθώ να ηρεμήσω και να μη φοβάμαι.Συχνά λέω στον εαυτό μου πως μετά τον τοκετό θα θυμάμαι αυτές τις σκέψεις σαν μια γλυκιά ανάμνηση.

Το μόνο που εύχομαι είναι να πάνε όλα καλά!

φιλικά,Χρυσαυγή