Είμαι μαμά που δεν αντέχω το κλάμα!

 

Τι μου κάνετε μανούλες?Όσο περνάει ο καιρός απο τότε που έγινα και γω μάνα(κοντεύει χρόνος πλέον) τόσο συνειδητοποιώ οτι είμαι απο εκείνες τις μαμάδες που δεν αντέχω το κλάμα του υιου μου ούτε λεπτό!
Και δεν εννοώ οτι δεν αντέχω να τον ακούσω να κλαίει απο την άποψη της υπομονής,όχι κάθε άλλο,θεωρώ οτι έχω υπομονή αλλά ένα ενδεχόμενο κλάμα του μου προκαλεί μεγάλη δυσφορία και άγχος!τρομερό άγχος!Νομίζω οτι υποφέρει και δεν το αντέχω καθόλου αυτό.
Το αποτέλεσμα της συμπεριφοράς μου αυτής είναι με το που ακούω τον Κωνσταντίνο να κλαίει να τον παίρνω αμέσως αγκαλιά ή να τον βάζω στο στήθος μου ή να τον παίρνω στο κρεβάτι μας το βράδυ και γενικά να κάνω αυτό που νομίζω οτι θα τον ικανοποιήσει.
Λέτε στο τέλος να κλαίω εγώ?(χα!χα!)Εσείς τι κάνετε με τα μωρά σας?

Με αγάπη Χρυσαυγή

Σαν σήμερα...

 



Πέρυσι τέτοια μέρα άφηνα το γραφείο μου και με "τούρλα" την κοιλιά ξεκινούσε η άδεια εγκυμοσύνης μου.Θυμάμαι τα συναισθήματα της προσμονής,αγωνίας και ανυπομονησίας που με κατέκλυζαν για το ερχόμενο μωράκι και συγκινούμαι!Σκέφτομαι το άγχος αλλά και την χαρά που είχα για να ετοιμάσω ότι θεωρούσα απαραίτητο ώστε τα πάντα να είναι στην εντέλεια με τον ερχομό του μωρού.Την λαχτάρα που είχα να κρατήσω το βρέφος επιτέλους στην αγκαλιά μου!
Σήμερα έχω το αγοράκι μου αγκαλιά και είμαι τόσο ευτυχισμένη όσο δεν μπορούσα να φανταστώ όταν ακόμη τον είχα στην κοιλιά μου!Είναι τόσο γλυκός και τόσο τέλειος που δεν φτάνει στο ελάχιστο καμία από τις σκέψεις και την φαντασία μου όταν ήταν προστατευμένος στην μήτρα.Ότι φανταζόμουν μου δόθηκε στο πολλαπλάσιο!

Πρώτα Χριστούγεννα με τον Κωνσταντίνο μου και είμαι ευτυχισμένη!
Καλά Χριστούγεννα να έχουμε όλοι!

Με αγάπη Χρυσαυγή

Ο Κωνσταντίνος έγινε εννιά μηνών!

 

Σήμερα το μωρό μου έκλεισε τους εννιά μήνες!Για μένα είναι ιδιαίτερη η περίσταση αφού με το "κλείσιμο" των εννέα μηνών ο Κωνσταντίνος έχει συμπληρώσει περισσότερο χρόνο εκτός μήτρας από ότι εντός μιας και βιάστηκε λίγο να βγει,στις 2/2 τον περιμέναμε και στις 18/1 μας ήρθε(έχει προσωπικότητα αυτό το μωρό χα!χα!).
Είναι πλέον πιο "έμπειρος" στον κόσμο μας! Να σε χαιρόμαστε γλυκέ μου και όλοι οι γονείς τα παιδάκια τους!

Με αγάπη Χρυσαυγή!

Ο Κωνσταντίνος την πρώτη μέρα γέννησης του

ο Κωνσταντίνος μου σήμερα

Το μωρό στο κρεβάτι των γονιών

 

Αυτές τις μέρες έχω αρκετούς προβληματισμούς για τις συνήθειες που αποκτά ο Κωνσταντίνος και ανησυχώ όσο μεγαλώνει κατά πόσο θα έχουμε πρόβλημα ή όχι.Και τι εννοώ?Αυτό που με απασχολεί τώρα είναι ότι τον παίρνω στο κρεβάτι μας να κοιμηθεί.

Κάπως έτσι κοιμόμαστε...

Ο Κωνσταντίνος γενικότερα δεν κοιμάται πολύ και αυτό ισχύει για όλο το 24ωρο,έτσι λοιπόν το βράδυ που θήλαζε τον έπαιρνα στο κρεβάτι μας και ενώ αυτός θήλαζε εγώ κοιμόμουν.Με λίγα λόγια του έχω μάθει να κοιμάται μαζί μας.Η κατάσταση έχει ως εξής,εγώ και ο Μιχάλης κοιμόμαστε σαν να έχουμε πάθει αγκύλωση από φόβο μήπως στριμώξουμε το μωρό ενώ εγώ επιπλέον είμαι γυρισμένη στο ένα πλευρό με το στήθος σε ετοιμότητα αφού ανα πάσα στιγμή ο Κωνσταντίνος θέλει να θηλάσει.
Όλα αυτά δεν με ενοχλούν αφού η αίσθηση να τον έχουμε ανάμεσα μας στο κρεβάτι μας είναι μοναδικό και υπερνικά οτιδήποτε.Αυτό που με ανησυχεί είναι οι θεωρίες ότι αν το μωρό κοιμάται στο κρεβάτι των γονιών του γίνεται λέει ανασφαλές και χωρίς αυτοπεποίθηση,από την άλλη πάλι έχω ακούσει και την αντίθετη άποψη ότι μέσα από την ασφάλεια που αισθάνεται στον ύπνο του γίνεται ένα παιδί με αυτοπεποίθηση.
Δεν ξέρω,εγώ πιστεύω ότι είναι στο παιδί,εσείς τι λέτε?Έχετε τις ίδιες εμπειρίες?

Με αγάπη Χρυσαυγή

Γιαούρτι πρόβειο...

 

Κορίτσια τι κάνετε?Λοιπόν μετά από αρκετό προβληματισμό και σκέψη αλλά και κατόπιν συμβουλών από κάποιες από εσάς κατέληξα στο απογευματινό του Κωνσταντίνου!
Λέω κάποιες μέρες να του δίνω γιαουρτάκι πρόβειο βιολογικό και όχι παιδικό αφού έμαθα ότι το λιγότερο αλλεργιογόνο γάλα και πιο συμβατό για τον ανθρώπινο οργανισμό είναι το γίδινο και το πρόβειο.Βέβαια ο μικρός θηλάζει κάτι που βοηθάει ώστε δεν έχει δείξει σημάδια αλλεργίας για καμία τροφή μέχρι τώρα.
Εκτός από το γιαούρτι θα του φτιάξω γάλα(πήρα βιολογικό φρέσκο γάλα-όχι παιδικό) με καλαμποκάλευρο αντί για κρέμα.
Ελπίζω να του αρέσουν οι διατροφικές μου επιλογές γιατί εγώ καλά τα λέω αλλά να δούμε τι θα "πει" και ο Κωνσταντίνος!Θα σας ενημερώσω πάραυτα...

Με αγάπη Χρυσαυγή

Διατροφή 2ης βρεφικής ηλικίας

Καλημέρα μανούλες,τι κάνετε?Εγώ αυτές τις μέρες είμαι αρκετά προβληματισμένη με την διατροφή του Κωνσταντίνου.Μιας και φτάνουμε τους 8 μήνες όπου η ηλικία αυτή περιλαμβάνει αλλαγές και "καινοτομίες" στη διατροφή ενός μωρού σκέφτομαι συνέχεια τι είναι καλό και τι όχι για τον μικρούλη μου.

Δοκιμή παιδικού μπισκότου....

Μέχρι τώρα τρώμε το πρωι την φρουτόκρεμα απο φρέσκα φρούτα, το μεσημεριανό απο αλεσμένα λαχανικά και κρέας και το απόγευμα (αν και όχι πάντα,γιατί πολλές φορές θηλάζει) βιολογικό ρυζάλευρο ολικής άλεσης με πολτό φρούτων. Όπως καταλαβαίνετε έχω ένα κώλυμα με τα επεξεργασμένα, προσπαθώ όσο γίνεται να του δίνω να τρώει ότι πιο φυσικό.Την φαριν λακτε και τις έτοιμες κρέμες τις έχω αποκλείσει απο τη διατροφή του μωρού μου.
Τώρα όμως που "μεγάλωσε" θέλω να εντάξω νέες γεύσεις στο απογευματινό του,είπα λοιπόν να δω τα παιδικά γιαούρτια αλλά περιέχουν φρουκτόζη και γλουτένη και δεν θέλησα να τα αγοράσω.
Οφείλω να ομολογήσω οτι είμαι σε σύγχυση με το τι να κάνω,αφού το παιδί σε όλη του τη ζωή θα τρώει τα πάντα,υγιεινά και ανθυγιεινά,τουλάχιστον στον πρώτο χρόνο θέλω να τρώει ότι πιο αγνό.
Εσείς τι δίνετε στα παιδάκια σας?

Με αγάπη Χρυσαυγή

'Οταν γίνεσαι μάνα.....

 

Όταν γίνεσαι μάνα ξεχνάς το εγώ,αφήνεις την γυναικεία ματαιοδοξία σου σε δεύτερη μοίρα.Όταν γίνεσαι μάνα ολόκληρο το 24ωρο σκέφτεσαι και αναπνέεις για το παιδί(ή τα παιδιά) σου.'Οταν γίνεσαι μάνα όλος ο κόσμος σου είναι αυτό το πλασματάκι που σε κοιτάει στα μάτια και κρέμεται από τα χείλη σου.'Οταν γίνεσαι μάνα δεν έχεις γενέθλια παρά μόνο περιμένεις τα γενέθλια του παιδιού σου γιατί αυτό πλέον είναι το ξεχωριστό και μεγάλο γεγονός στη ζωή σου για να γιορτάσεις .
Έτσι και γω σήμερα που έχω τα γενέθλια μου δεν αισθάνομαι καθόλου ξεχωριστή όπως τις προηγούμενες χρονιές που θεωρούσα ότι η 10 Αυγούστου είναι η μέρα μου για το μόνο που αισθάνομαι ξεχωριστή είναι ότι έγινα η μαμά του Κωνσταντίνου....

Με αγάπη Χρυσαυγή

Είμαι μαμά και χαίρομαι!

Μανούλες τι μου κάνετε?Ως συνήθως όταν είμαι σπίτι(τώρα με το μωρό είμαι συνέχεια)βάζω στην τηλεόραση ενημερωτικές εκπομπές για να έχω μια εικόνα της επικαιρότητας.Όσο έγκυρη μπορεί να είναι η τηλεόραση τελοσπάντων...

Καθώς λοιπόν νανούριζα τον γιο μου για να κοιμηθεί άκουγα και διάσπαρτες τις λέξεις που πρωταγωνιστούν αυτόν τον καιρό στην ενημέρωση,όπως χρεωκοπία,μεσοπρόθεσμο,ΔΝΤ,επιλεκτική χρεωκοπία,μείωση μισθών και άλλα τέτοια ωραία.Δεν σας κρύβω ότι η όλη κατάσταση της χώρας μας με λυπεί ιδιαίτερα και συχνά σκέφτομαι τι έχουμε να συναντήσουμε παρακάτω,από την άλλη όμως προσπαθώ να μην "τρώω" έτσι απλά την προπαγάνδα και την τρομοκρατία της TV και κυρίως να μην πέφτει το ηθικό μου.
Και πώς να πέσει το ηθικό μου έχοντας ένα τόσο γλυκό παιδί!Κρατάω τον Κωνσταντίνο στην αγκαλιά μου και είμαι απλά χαρούμενη!Ο ίδιος δεν μου αφήνει περιθώρια κατήφειας.'Οπως κάθε παιδί χρειάζεται από τον γονιό τον καλύτερο και πιο αισιόδοξο εαυτό του έτσι και γω έχω αποφασίσει να είμαι θετική,χαρούμενη και να προσπαθώ πάντα για την βελτίωση της ζωής του και της οικογένειας μας κατ' επέκταση.
Εμείς και τα καλώς μεγαλωμένα παιδιά μας μπορούνε να αλλάξουν οποιαδήποτε αρνητική κατάσταση.

Με αγάπη,Χρυσαυγή

Το άγχος της...πρωτάρας!

 

Καλημέρα και καλό μήνα!Μετά από σχεδόν έξι μήνες θητείας σαν μητέρα έχω να δηλώσω τα παρακάτω: άγχος!άγχος και πάλι άγχος!Και τι εννοώ;
Σαν πρωτάρα μάνα αγχώνομαι με το παραμικρό,φοβάμαι μην αρρωστήσει ο μικρός,αισθάνομαι ανασφάλεια με κάθε εμφανισιακή αλλαγή στα κακά του,έχω τρομερό άγχος που ξεκινήσαμε φρούτα μήπως και τον ενοχλήσουν στο στομάχι ή έχει σε κάποιο αλλεργία.
Έχω και το κακό ότι επηρεάζομαι από τους γύρω μου και σε περίπτωση που μου πουν κάτι ή εκφράσουν κάποια ανησυχία τους,το δικό μου άγχος μεγαλώνει!Δεν χαλαρώνω ποτέ!Τώρα θα μου πείτε "και που είσαι ακόμα" όσο μεγαλώνει θα μεγαλώνουν και τα "προβλήματα".
Βέβαια για να μην παρεξηγηθώ η χαρά και η ευτυχία που νιώθω όταν κοιτάζω τον Κωνσταντίνο και τα χαμόγελα που μου χαρίζει κάθε φορά εξανεμίζουν οποιοδήποτε άλλο συναίσθημα.

Εσείς σαν πρωτάρες μάνες πως ήσασταν ψύχραιμες ή αγχωμένες?

Με αγάπη Χρυσαυγή

Όπου βάπτιση και....χαρά!

Με τον Κωνσταντίνο μου στην Βάπτιση!

Καλησπέρα!Τι κάνετε?Πρέπει να ομολογήσω ότι μου λείπει η παρέα σας αλλά έχω αρχίσει δειλά δειλά να κάνω τα πρώτα βήματα σε μια νέα δουλειά(αφού η δουλειά που δούλευα είναι λίγο απίθανο να υπάρχει όταν λήξει η άδεια μητρότητας!).
'Ετσι αποφάσισα να ασχοληθώ με τις μπομπονιέρες,χειροποίητες μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια!Η πρώτη μου δουλειά στέφθηκε με επιτυχία.Η μπομπονιέρες άρεσαν πολύ!Αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε τι άγχος είχα!
Το σκεπτικό μου είναι να με κατευθύνει η μαμά στο concept που θέλει και εγώ να της κάνω κάποιες προτάσεις με γνώμονα πάντα και τις προσιτές τιμές.
Στην πρώτη μου δουλειά το θέμα ήταν τα βατραχάκια για το γλυκό αγοράκι μιας φίλης μου,τον Αναστάση.
Δείτε φωτογραφίες και πείτε μου την γνώμη σας.

Με αγάπη Χρυσαυγή
e-mail:chrysavgi.lazaridou@gmail.com

Λεπτομέρεια από τα βατραχάκια

Οι μπομπονιέρες στο σύνολο!

Ο μικρότερος διαδηλωτής στο Σύνταγμα!

 

Μη μου πείτε,δεν φαίνεται αρκετά αγανακτισμένος?

Καλημέρα!Χθες στις 18:00 το απόγευμα πήρα τον Κωνσταντίνο και πήγαμε στο ραντεβού των αγανακτισμένων πολιτών στο Σύνταγμα.Αρχικά σκέφτηκα να μην πάω,γιατί φοβόμουν μήπως γίνουν επεισόδια από μεμονωμένους ανεγκέφαλους και πάθει κάτι το μωρό,αλλά τελικά πήγα.Θεώρησα πως ακριβώς επειδή έχω ένα παιδί οφείλω και έχω την υποχρέωση να αντιδράσω,να δείξω έστω την δυσαρέσκειά μου βρε αδερφέ!Έτσι λοιπόν σηκώθηκα για λίγο από τον άνετο καναπέ μου,πήρα και τον Κωνσταντίνο μου και πήγαμε να δηλώσουμε την αγανάκτηση μας.Την αγανάκτηση για την πολιτική και τους πολιτικούς μας,στο σύνολο τους χωρίς να έχει σημασία ο κομματικός χώρος(η αλήθεια βέβαια είναι ότι έχουμε αυτό που μας αξίζει).
Σημασία έχει να δραστηριοποιηθούμε για τα παιδιά μας και για το δικό τους καλύτερο αύριο,να προσπαθήσουμε να εξυγιάνουμε το αρρωστημένο κράτος που εμείς με την ανοχή και την αδιαφορία μας συντηρούσαμε τόσα χρόνια.Ας μάθουμε στα παιδιά μας να είναι πιο δραστήρια από εμάς,εγώ ξεκίνησα το πρώτο μάθημα του Κωνσταντίνου από το Σύνταγμα.

Φιλικά,Χρυσαυγή

Χρόνια πολλά Κωνσταντίνε μου!

 

Πρόσωπο με πρόσωπο με τον καρχαρία

Καλημέρα!Καλημέρα!Σήμερα είναι η μεγάλη μέρα για μένα,γιορτάζει ο Κωνσταντίνος μου!Είναι η πρώτη του χρονιά και ο μπαμπάς του φρόντισε να του φέρει ένα τεράστιο μπαλόνι καρχαρία με το οποίο ξετρελάθηκε.Φυσικά ο μικρούλης μου δεν έχει ιδέα ότι γιορτάζει αλλά εγώ χαίρομαι περισσότερο και από το να ήταν η δικιά μου γιορτή!
Σκέφτομαι πως αλλάζει ο άνθρωπος όταν γίνεται γονιός....πλέον δεν με νοιάζει το πως και το αν θα κάνω τις δικές μου γιορτές ή τα δικά μου γενέθλια,αυτό που με χαροποιεί περισσότερο είναι να γιορτάζω το μωρό μου!Ανυπομονώ να μεγαλώσει λίγο ακόμη για να του κάνω το πρώτο του παιδικό πάρτυ.

Χρόνια πολλά Κωνσταντίνε μου!Χρόνια πολλά σε όλους!

Με αγάπη Χρυσαυγή

Παιχνίδια για χαρούμενα και έξυπνα μωρά

 

Καλησπέρα!Τι κάνετε?Οφείλω να ομολογήσω ότι μου έλειψε η παρέα σας αλλά ο Κωνσταντίνος μονοπωλεί την δική μου,γι΄αυτό και έχω τόσο καιρό να σας γράψω.
Επειδή όπως καταλαβαίνετε με έχει συνεπάρει ο ρόλος της μαμάς,τώρα τελευταία το ενδιαφέρον μου εστιάζεται σε βιβλία σχετικά με τα παιδιά,έτσι λοιπόν αγόρασα ένα που περιέχει παιχνίδια για μωρά και σκέφτηκα να σας προτείνω κάποια από αυτά.
Για μωρά από 0 έως 3 μηνών:
1)Παίζοντας με τον αέρα:Το παιχνίδι αυτό βοηθά το παιδί να αποκτήσει υποκειμενική εμπειρία του σώματός του.
Φυσήξτε απαλά τις παλάμες του μωρού σας.Καθώς φυσάτε,τραγουδήστε του το ακόλουθο:Να, οι παλάμες του μωρού μου.Στη συνέχεια φιλήστε τις παλάμες του.Φυσήξτε και σε άλλα σημεία του σώματός του.Στα περισσότερα μωρά αρέσει να τα φυσούν απαλά στους αγκώνες,τα δάχτυλα των ποδιών και των χεριών,τα μάγουλα και το λαιμό.
'Ερευνες δείχνουν ότι απλές πρακτικές που δραστηριοποιούν τα αισθητήρια όργανα,όπως και οι κοινωνικές αλληλεπιδράσεις με ενήλικες,αναπτύσσουν την ικανότητα αντίληψης των μωρών.

2)Εμπειρίες που αφορούν στα αισθητήρια όργανα:Η έκθεση του μωρού σας σε ποικίλα ερεθίσματα συμβάλλει στη διεύρυνση της αντίληψής του για τον εαυτό του και για το περιβάλλον.
Δοκιμάστε να τρίψετε τα χέρια του μωρού σας με διάφορα υφάσματα.Σατέν,πετσετέ κ.α
Δώστε στο μωρό σας την δυνατότητα να δοκιμάσει διαφορετικές μυρωδιές,π.χ μυρίστε ένα φρεσκοκομμένο πορτοκάλι,(εννοείται μόνο φυσικές μυρωδιές).
Προσέξτε να μην δώσετε υπερβολικά ερεθίσματα στο παιδί σας και παρατηρήστε τυχόν σημάδια κόπωσης από το συγκεκριμένο παιχνίδι.
Όλα όσα βλέπουν ή μυρίζουν τα μωρά προκαλούν επιθυμητές εγκεφαλικές συνδέσεις,ειδικά αν αυτά λαμβάνουν χώρα σε ασφαλή,στοργικά και προβλεπόμενα πλαίσια.

3)Το παιχνίδι του προσανατολισμού:Η απαλή περιστροφή του μωρού σας σε διαφορετικές κατευθύνσεις θα το βοηθήσει να αναπτύξει την συναίσθηση του χώρου και την αίσθηση της ισορροπίας.
Δοκιμάστε να περιστρέψετε το μωρό σας με τους ακόλουθους τρόπους:

• Κρατήστε το στην αγκαλιά σας και προστατέψτε το κεφάλι του καθώς στριφογυρίζετε.
• Κρατήστε το με την πλάτη του γυρισμένη στο σώμα σας.
• Κρατήστε το με το πρόσωπο του στραμμένο στο δικό σας.

Καθώς στριφογυρίζετε προς διαφορετικές κατευθύνσεις τραγουδήστε του παιδικά τραγουδάκια.
Η έκθεση του μωρού σε διαφορετικά οπτικά πεδία,συμβάλλει στην ανάπτυξη του συντονισμού χεριών-ματιών και της αίσθησης της ισορροπίας,τις προϋποθέσεις δηλαδή,για μπουσούλισμα και περπάτημα.

Αυτά προς το παρόν με τα παιχνίδια!Την επόμενη φορά θα σας γράψω για μωρά από 3 έως 6 μηνών.
Το βιβλίο που τα περιέχει είναι της Jackie Silberg-125 παιχνίδια για έξυπνα και χαρούμενα μωρά-

Με αγάπη,
Χρυσαυγή

Ατομική μου....ενέργεια!

 

Καλησπέρα! Από την στιγμή που έγινα και γω μάνα απέκτησα κατά ένα περίεργο,μαγικό τρόπο θα έλεγα,τρομερή ενέργεια ώστε να μπορώ να αντεπεξέλθω στις απαιτήσεις του μικρού Κωνσταντίνου.

Μωρό μου!(15 ημερών)

Και εκεί που λέω "αυτό ήταν,οι δυνάμεις μου με εγκαταλείψανε"...το σώμα μου με διαψεύδει και συνεχίζω ακάθεκτη.Το θέμα είναι ότι έχουμε μάθει τον μικρό μας στην αγκαλιά και έτσι τις ώρες που είναι ξύπνιος είμαστε κολλημένοι(μου αρέσει πολύ!),το πρόβλημα όμως είναι ότι ο Κωνσταντίνος δεν κοιμάται την μέρα με εξαίρεση κανένα,δύο μισάωρα με αποτέλεσμα να τον έχω συνέχεια στην αγκαλιά μου και να μην κάνω τίποτα άλλο.Να σημειωθεί εδώ ότι δεν του αρκεί μόνο να τον έχω αγκαλιά,αλλά θέλει να είμαι όρθια και να πηγαίνω πέρα-δώθε(είναι απίστευτος!).Περιττό να σας πω ότι πονάει όλο μου το σώμα.

Γι΄αυτό απορώ που κρύβονταν αυτές μου οι δυνάμεις,ατομική ενέργεια!Βέβαια αυτή την ώρα που σας γράφω ο οργανισμός μου "έχει κατεβάσει ρολά"........άντε καλή μας νύχτα!

Οι μέρες στο μαιευτήριο

 

Προσθήκη λεζάντας

Καλησπέρα!Σήμερα σκέφτηκα με νοσταλγία τις πρώτες μέρες της γέννησης του Κωνσταντίνου.Τα πρωτόγνωρα συναισθήματα που νιώσαμε δεν περιγράφονται εύκολα με την απλότητα της λέξης χαρά ή ευτυχία,ήταν κάτι μοναδικό!
Με το πέρασμα των τεσσάρων πρώτων ημερών που ήταν γεμάτες από τα συναισθήματα που σας ανέφερα παραπάνω τις διαδέχτηκαν άλλες πέντε μέρες αγωνίας για το πότε θα βγούμε από το μαιευτήριο.Ο Κωνσταντίνος ανέβασε ίκτερο και έτσι η παραμονή μας παρατεινόταν από μέρα σε μέρα και γω όλο και ανυπομονούσα να πάρω το μωράκι μου και να πάμε επιτέλους στο σπίτι μας.
Ο μικρός την μία μέρα είχε ανεβασμένη χολυρεθρίνη(έτσι μετράνε τον ίκτερο) οπότε και τον βάζανε σε λάμπα και την άλλη κατέβαιναν οι τιμές και ακούγαμε από τους γιατρούς ότι μάλλον θα φύγουμε,τελικά ανέβαζε πάλι και μέναμε μέσα,τέσσερις συγκάτοικους άλλαξα στο δωμάτιο!
Όλο αυτό κράτησε εννιά μέρες οπότε μπορείτε να φανταστείτε την ψυχολογία μου,από την μία να ανησυχώ για το μωρό μου και από την άλλη να απογοητεύομαι με την παράταση του ίκτερου.
Τελικά όλα πήγαν καλά και ο Κωνσταντίνος μου χαίρει άκρας υγείας

Πως αλλάζουν τα πράγματα.....

 

ο καλός μου πειρατάκος!

Καλησπέρα!Καλησπέρα!Πραγματικά,πως αλλάζουν οι καιροί και τα πράγματα όταν γίνεσαι γονιός!Από την στιγμή που γέννησα τον Κωνσταντίνο και έπειτα ότι σκέφτομαι είναι σε συνάρτηση με το πως θα ευχαριστήσω το μωρό μου και ποιο είναι το καλύτερο για αυτόν.

Ένα απλό παράδειγμα,γι΄αυτό και λέω ότι τα πράγματα αλλάζουν,είναι τα καρναβάλια.Αν εξαιρέσουμε τα παιδικά μου χρόνια τα καρναβάλια και τα μασκαρέματα ποτέ δεν μου άρεσαν(και η αποκριάτικη μουσική επίσης).Φέτος όμως που γεννήθηκε ο μικρός μου όχι μόνο δεν απαρνήθηκα την αποκριά αλλά στόλισα και το σπίτι μας αναλόγως!Έτσι το σαλόνι μας γέμισε με πολύχρωμες γιρλάντες και σερπαντίνες.

Παρόλο που ο Κωνσταντίνος μου δεν είναι ούτε δύο μηνών ήθελα το σπίτι να πλημμυρίσει από χρώματα ώστε όπου γυρνάει το κεφαλάκι του να παίρνει ερεθίσματα.Τον ντύσαμε και αυτόν πειρατάκο! Εσείς τι ντυσατε τα παιδάκια σας?

ορίστε και δείγμα από τον στολισμό



Άντε και καλή μας σαρακοστή τώρα!

φιλικά,Χρυσαυγή

Επιτέλους σαραντήσαμε!

 

Καλησπέρα!Μου λείψατε! Είμαι στην ευχάριστη θέση να σας ανακοινώσω ότι μετά από ενάμιση μήνα κατάφερα τελικά να μπω σε ένα πρόγραμμα με το μωρό έτσι ώστε να μπορώ να ξεκλέβω και λίγο ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό μου.Μέχρι τώρα δεν προλάβαινα ούτε τουαλέτα να πάω!
Τελικά αυτό που λένε για τις σαράντα μέρες είναι αλήθεια: εγώ τουλάχιστον τόσο χρόνο χρειάστηκα για να συνέλθω.Και όταν λέω να συνέλθω, εννοώ σωματικά(σχεδόν περδίκι!) αλλά και ψυχολογικά,γιατί ναι μεν η γέννηση του Κωνσταντίνου με έκανε πιο ευτυχισμένη από ποτέ και από οτιδήποτε άλλο στην ζωή μου,αλλά δεν παύει το χαρμόσυνο αυτό γεγονός να έφερε κυριολεκτικά μεγάλες αλλαγές στην καθημερινότητα μου(λογικό θα μου πείτε).

Μωρό μου!

Το θετικό στην όλη προσαρμογή μου με το μωρό ήταν ότι από την στιγμή της γέννησης του στο μαιευτήριο(στο νοσοκομείο για την ακρίβεια,γιατί γέννησα στο Αττικό) είχα τον Κωνσταντίνο συνέχεια δίπλα μου,δεν τον αποχωρίστηκα καθόλου.Έτσι όταν πήγαμε σπίτι με το μωρό δεν έπαθα σοκ!

Δεν είναι γλύκας?

Περιττό όμως να σας πω ότι τις πρώτες μέρες ήμουν σαν ζόμπι από την αϋπνία και το άγχος.Αγχωνόμουν κάθε φορά που το μωρό έκλαιγε!Εκτός από το άγχος όμως με τρέλαινε και η κλεισούρα του σπιτιού αλλά κατά έναν αλλόκοτο τρόπο δεν ήθελα και άνθρωπο να βλέπω.

Κυκλοθυμική μπορώ να χαρακτηρίσω την συμπεριφορά μου,από την μία μεγάλη χαρά για τον ερχομό του μωρού μου,από την άλλη μελαγχολία που είχα κλειστεί μέσα στο σπίτι και πολλά νεύρα,πάρα πολλά νεύρα!

Τώρα πάντως που εγκλιματιστήκαμε όλα φαίνονται πιο εύκολα και πιο ευχάριστα.

Είμαι χαρούμενη που έγινα μαμά!Αλήθεια οι δικές σας πρώτες μέρες στο σπίτι πως ήταν?

φιλικά,Χρυσαυγή

Η γέννηση του Κωνσταντίνου!

 

Καλησπέρα!Τι μου κάνετε?Εγώ τώρα κατάφερα να ξεκλέψω λίγο χρόνο και να σας γράψω,για τι άλλο βέβαια?Για την γέννηση του Κωνσταντίνου!Περιττό να σας πω πως είναι ότι πιο σημαντικό έχω κάνει στην ζωή μου και δεν νομίζω να υπάρξει ισάξιο γεγονός(σίγουρα όσες έχετε γεννήσει με καταλαβαίνετε απόλυτα).



Τώρα μεγαλώσαμε!Εδώ είναι η πρώτη του μέρα!

Το χρονικό της γέννησης του Κωνσταντίνου ξεκινάει ως εξής:

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου,το πρωϊ μου τηλεφωνεί η μητέρα μου(η οποία είχε φύγει το Σάββατο απο την Αθήνα) και με ρωτάει με αγωνία αν είμαι καλά,"ναι ρε μαμά της λέω,γιατί?,τι σε έπιασε?" "τίποτα απλά είχα μια ανησυχία και πήρα να δω αν όλα είναι εντάξει" μου λέει.Δεν δίνω ιδιαίτερη σημασία δικαιολογώντας την ως μαμαδίστικη υπερβολή.Αργότερα ο άντρας μου φεύγοντας για την δουλειά μου λέει" άντε περιμένω να με πάρεις το απόγευμα και να μου πεις οτι σπάσανε τα νερά" (εδώ να σημειωθεί οτι ΠΗΤ είχα 2/2/2011) γελάμε και φεύγει.Στις 18:30 το απόγευμα και μόλις έχω ξυπνήσει από τον μεσημεριανό μου ύπνο σηκώνομαι να πάω στην τουαλέτα και αισθάνομαι αυξημένα υγρά να "κατεβαίνουν" που στην συνέχεια γίνονται όλο και πιο πολλά,αυτό ήταν λέω σπάσανε τα νερά! και καθώς ήμουν μόνη στο σπίτι πανικοβάλλομαι και παίρνω τον γιατρό μου τηλέφωνο μετά τον άντρα μου και έπειτα την μαμά μου.

Όλα αυτά κλαίγοντας δεν ξέρω γιατί αλλά από την μία χαιρόμουν και από την άλλη φοβόμουν,ήμουν και μόνη....
¨Ερχεται ο Μιχάλης σπίτι με παίρνει και πάμε στο Αττικό,στην διαδρομή ήμασταν ενθουσιασμένοι και λέγαμε επιτέλους πως θα δούμε το μωρό μας που τόσο καιρό ανυπομονούσαμε!Εγώ είχα ηρεμήσει,δεν πονούσα κιόλας και το κλίμα ήταν πολύ χαλαρό.Φτάνοντας στο νοσοκομείο κατά τις 19:30 με αναλαμβάνουν οι γιατροί και πέρα από τα νερά βλέπουν ότι δεν έχω πόνους και διαστολή οπότε με έχουν στην αναμονή μέχρι να αρχίσουν οι πόνοι και η διαστολή.Περιμένω και γω και κατά τα μεσάνυχτα που προκύπτουν οι πρώτες ωδίνες με πηγαίνουν στην αίθουσα τοκετού εκεί δεν το φανταζόμουν αλλά έκατσα μέχρι τις 7:00 το πρωί όπου και είχα αισίως διαστολή 10 και ξεκίνησε η διαδικασία του τοκετού.Λέω και γω ωραία επιτέλους τελειώνουμε έρχεται το παιδάκι μου αλλά που να φανταστώ ότι θα σπρώχνω και θα ζορίζομαι για άλλες δύο ώρες μέχρι να βγει ο Κωνσταντίνος μου.Τελικά μου τον τραβήξανε με την βοήθεια αναρροφητήρα αφού δεν έβγαινε με τίποτα!Παρά τρίχα γλιτώσαμε την καισαρική,μετά από τόσο ζόρι δεν θα άντεχα και ένα χειρουργείο!Ευτυχώς που έκανα επισκλειρίδιο αλλιώς δεν θα την "πάλευα" τόσες ώρες!
Ο Κωνσταντίνος μου γεννήθηκε 38 εβδομάδων στις 18 Ιανουαρίου 2011 στις 8:55 το πρωί,3100gr και 51cm.

Είμαι ευτυχισμένη!

φιλικά,Χρυσαυγή

Αχ μανούλα μου γλυκιά!

 



Το κρεβατάκι και η καλαθούνα του!Μόνο κάποια καδράκια μένει να κρεμάσουμε!

Οδεύω στην 38η εβδομάδα και επιτέλους όλα είναι έτοιμα και όλοι είμαστε σε ετοιμότητα για το μεγάλο γεγονός!Και όλα αυτά χάρη στην μανούλα μου που ήρθε την περασμένη Δευτέρα και έφυγε χθες το Σάββατο. Στο διάστημα αυτό και τι δεν έκανε!Ξεκίνησε από μία γενική καθαριότητα στο σπίτι,πήγαμε για τα τελευταία απαραίτητα ψώνια του Κωνσταντίνου και μετά συνέχισε με την προίκα του μωρού,τα ρουχαλάκια του και τα πράγματά του,πλύθηκαν όλα με αγνό σαπούνι για να μην προκαλέσουν ερεθισμό στο μωρό,σιδερώθηκαν επιμελώς και τοποθετήθηκαν στην συρταριέρα.Περιττό να σας πω ότι εγώ δεν έκανα τίποτα,απλά περιορίστηκα σε κάποιες ανακατατάξεις των ντουλαπιών και των συρταριών ώστε να εξασφαλίσω χώρο για τα πράγματα του Κωνσταντίνου.

Ακόμη και την βαλίτσα για το μαιευτήριο που τώρα με περιμένει έτοιμη προς αναχώρηση,η μαμά μου την τακτοποίησε.

Η βαλίτσα για το μαιευτήριο περιμένει....

Αχ μανούλα μου γλυκιά πόσο πολύτιμη είσαι, τώρα που θα γίνω και γω μάνα νιώθω την αγάπη σου διαφορετικά!

Στυλιστικά....ατοπήματα!

Καλησπέρα!Ίσως ο τίτλος δεν είναι τελείως αντιπροσωπευτικός γι΄αυτό που θέλω να σας πω και μάλλον καλύτερα να χαρακτηρίσω το γεγονός ως ατόπημα που αφορά στο μέγεθος!

Όχι δεν λέω ασυναρτησίες,απλά κατά την διάρκεια της ετοιμασίας τις βαλίτσας μου για το μαιευτήριο πήρα και καινούριες πυτζάμες να φορέσω μετά την γέννα.Τις αγόρασα λοιπόν, τις έπλυνα,τις σιδέρωσα ώστε να είναι καθαρές και έτοιμες και μετά από όλα αυτά σκέφτηκα να τις δοκιμάσω...(στο κατάστημα βαριόμουνα να τις φορέσω και θεώρησα "με το μάτι" ότι το νούμερο είναι εντάξει).

Το αποτέλεσμα ήταν πραγματικά γελοίο,αφού μόλις τις φόρεσα και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη έβαλα τα γέλια και βγήκα στο σαλόνι να με δει ο Μιχάλης και ο αδερφός μου με την κοπέλα του οι οποίοι επίσης ξεκαρδίστηκαν και άρχισαν να με τραβούν φωτογραφίες.

Ευελπιστώ με το που θα γεννήσω και θα πέσει η κοιλιά να μπορέσω να την φορέσω αλλά και έτσι να μη γίνει δεν θα πάνε χαμένες,θα τις έχω για αργότερα!

Τα λόγια είναι περιττά(χα!χα!)

φιλικά,Χρυσαυγή

Σήμερα έρχεται το κρεβατάκι!

Καλημέρα!Καλημέρα!Σήμερα είμαι μες στην καλή χαρά αφού από ώρα σε ώρα θα μου φέρουνε το κρεβατάκι του Κωνσταντίνου.Το περιμένω πως και πως!

Εκτός όμως από το κρεβάτι,το απόγευμα καταφθάνει και η μανούλα μου από την Θεσ/νικη οπότε μπορείτε να καταλάβετε το πόσο χαρούμενη είμαι.Μαζί με την μαμά μου θα διευθετήσουμε όλες τις εκκρεμότητες της τελευταίας στιγμής.Ξέρετε γυναικεία πράγματα: τα ρουχαλάκια του μωρού,οι προίκα του και τα σχετικά(όλα αυτά θέλουν πλύσιμο και σιδέρωμα αλλά εγώ δεν έχω ετοιμάσει τίποτα ακόμη!).

Θα σας δείξω και φωτο όταν το τακτοποιήσω,γιατί αυτή είναι από το κατάστημα!

Ο ενθουσιασμός που σας έλεγα αναφορικά με την άφιξη του κρεβατιού του Κωνσταντίνου οφείλεται στο ότι είναι ένα πρώτο απτό βήμα προς το γεγονός ότι θα γίνω μαμά(και ο Μιχάλης πατέρας)!Από σήμερα θα βλέπω στο δωμάτιο το κρεβατάκι του παιδιού μου,του μωρού που σε λίγες μέρες(με το καλό) θα κρατάω στην αγκαλιά μου.Τώρα πια θα είμαστε γονείς,δεν μπορώ ακόμη να το πιστέψω!

Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη και εύχομαι το ίδιο για όλους σας!

φιλικά,Χρυσαυγή

Ο φόβος του τοκετού....

 

Τις τελευταίες μέρες έχω μια τρομερή ενεργητικότητα παρ όλη την δυσκινησία μου λόγω όγκου.Ίσως αυτή η υπερένταση να μεταφράζεται στο άγχος που όλο και μεγαλώνει όσο πλησιάζει ο καιρός να γεννήσω. Έχω πολύ άγχος για να είναι όλα έτοιμα όταν θα φέρω με το καλό τον Κωνσταντίνο μου σπίτι!

Δευτεριάτικη βόλτα στην Κόρινθο!

Αλλά το συναίσθημα που με κυριεύει όλο και περισσότερο είναι ο φόβος.Ναι,οφείλω να παραδεχτώ ότι φοβάμαι τον τοκετό.Πως θα είναι άραγε? Θα γεννήσω εύκολα?Θα πάνε όλα καλά?Θα έχω μια ομαλή γέννα?Οι πόνοι τις γέννας πως είναι?Και άλλα τόσα ερωτήματα που μου προκαλούν φόβο και αγωνία όταν τα σκέφτομαι.

36η εβδομάδα κύησης!

Φαντάζομαι βέβαια ότι ανήκω στην πλειοψηφία όπου πολλές μέλλουσες μανούλες είχαν τις ίδιες ανησυχίες και φόβους με εμένα και έτσι προσπαθώ να ηρεμήσω και να μη φοβάμαι.Συχνά λέω στον εαυτό μου πως μετά τον τοκετό θα θυμάμαι αυτές τις σκέψεις σαν μια γλυκιά ανάμνηση.

Το μόνο που εύχομαι είναι να πάνε όλα καλά!

φιλικά,Χρυσαυγή

Μπήκα στο μήνα μου...

 

  Τρεις του μήνα και αισίως μπήκα στην τελική ευθεία της εγκυμοσύνης μου.Από δω και πέρα περιμένω τον θησαυρό μου να έρθει στην αγκαλιά μου!

Βέβαια τα συναισθήματα μου είναι ανάμικτα,φόβος,αγωνία,άγχος,χαρά,ανυπομονησία,περιέργεια και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε περνάει από το μυαλό μου.Σίγουρα όσες τα έχετε ήδη περάσει θα με καταλαβαίνετε.

Έχω πλέον συνειδητοποιήσει ότι η ζωή μου θα αλλάξει ανεπιστρεπτί με τον ερχομό του Κωνσταντίνου, φέρνοντας μου νέες ευθύνες και υποχρεώσεις αλλά πάνω από όλα απέραντη χαρά.Θα γίνω και γω μαμά!Θα έχω στην αγκαλιά μου ένα πλασματάκι σώμα και αίμα δικό μου και του Μιχάλη,τι πιο τέλειο από αυτό?

Το μόνο που θέλω είναι να πάνε όλα καλά και να γεννηθεί γερό το μωρό μου!