Τρίτη 21 Σεπτεμβρίου 2010

Φόβος και παράνοια στο........Ελληνικό!

 

Καλησπέρα, καλησπέρα! Όχι δεν θέλω να σας τρομάξω, δεν συμβαίνει κάτι σοβαρό απλά με κυρίευσαν τα ανάμεικτα συναισθήματα που κατακλύζουν το μυαλό της κάθε εγκύου (θέλω να πιστεύω ότι δεν είμαι η μοναδική παράφρον, χα!χα!).
Ενώ καθόμουν στο μπαλκόνι του σπιτιού μου το κυριακάτικο πρωινό που μας πέρασε πίνοντας καφέ,άρχισα πάλι να σκέφτομαι τον ερχομό του μωρού (για να πω την αλήθεια μόνο αυτό σκέφτομαι) και ενώ κατακλύστηκα από μια τρομερή χαρά και ευφορία, ξαφνικά μαύρα σύννεφα-για να μην πω φίδια (μπλιαχ!) με έζωσαν! Από εδώ και πέρα και για όλη μου την ζωή θα έχω την ευθύνη για έναν ακόμη άνθρωπο, το παιδί μου!Δεν θα είμαι πλέον η αυτόνομη και περιχαρής νέα που κανονίζει το πρόγραμμά της κατά το πως θέλει, αλλά θα γίνω η περιχαρής μεν, μητέρα δε, που θα εναρμονίζεται και θα συμβαδίζει με το πρόγραμμα και τις ανάγκες του πολύτιμου μωρού μου.
Η αγωνία μου για ό,τι σας περιγράφω συνοψίζεται σε ένα και μόνο ερώτημα: Θα καταφέρω να είμαι καλή και επαρκής μάνα για το παιδί μου?
Ελπίζω να μην είμαι η μόνη που σκέφτομαι τα παραπάνω, αν έχετε και εσείς παρόμοια ερωτήματα που στριφογυρνάνε στο κεφάλι σας με χαρά θα ήθελα να τα μοιραστούμε!

φιλικά, Χρυσαυγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου