Ανασφάλειες μιάς νέας μητέρας....

 

Καλημέρα! Δεν σας κρύβω ότι τον τελευταίο καιρό και όσο πλησιάζω στο τέλος της μαγικής διαδρομής προς την μητρότητα που ονομάζεται εγκυμοσύνη, τα συναισθήματά μου εναλλάσσονται συνεχώς.

Μάλλον οι ορμόνες μου κάνουν πάρτι!Πέρα από το ορμονικό όμως θέμα η απειρία μου ως μητέρα, αφού αυτή είναι η πρώτη μου εγκυμοσύνη, με οδηγεί συχνά σε κρίσεις ανασφάλειας.Εκεί που όλα είναι ρόδινα και σκέφτομαι με λαχτάρα τον ερχομό του μωρού μου, την ίδια στιγμή με κατακλύζουν σκέψεις για το επικείμενη αυτή άφιξη. Πώς θα είναι η ζωή μας με ένα παιδί? Θα αλλάξει δραματικά? (φαντάζομαι πως ναι...) Θα αντεπεξέλθω πλήρως στις ανάγκες του?Τις πρώτες μέρες στο σπίτι θα αντιμετωπίσω το χάος?Εν κατακλείδι να τα "ξεχάσω αυτά που ήξερα"?

Βέβαια θα μου πείτε ότι δεν είμαι η πρώτη στον κόσμο που θα αποκτήσω παιδί αλλά παρόλα αυτά δεν φεύγουν τέτοιου είδους ανασφάλειες από το κεφάλι μου! Με κατακλύζει το αίσθημα ότι από εδώ και πέρα πρώτα από όλα θα είμαι μητέρα και όλα τα άλλα θα έρχονται δεύτερα, τρίτα και πάει λέγοντας....δηλαδή το αίσθημα ευθύνης είναι τεράστιο!

Από την άλλη πάλι λέω συνέχεια στον εαυτό μου(και δεν μπορώ να το πιστέψω)ότι σε δύο μήνες θα έχουμε μωρό και η ιδέα αυτή με κάνει ευτυχισμένη!

Λοιπόν μανούλες και έγκυες τι λέτε? Οι ορμόνες μου έχουν τρελαθεί τελείως ή και εσείς τα έχετε περάσει αυτά?

φιλικά,Χρυσαυγή